Հուլիսի 10-12-ը մասնակցեցի կրթահամալիրի Արատեսում եռօրյա ճամբարին և ուզում եմ կիսվել իմ տպավորություններով։
Հուլիսի 10
Առավոտյան բոլորով հավաքվեցինք մայր դպրոցում և ճանապարհ ընկանք: Ճանապարհը շատ ուրախ անցավ, մենք զրուցում էինք, պարում և երգում: Առաջին կայանը եղավ Սևանա լճի մոտ՝ Հայրավանքում: Այնտեղ երգեցինք մեր արդեն իսկ սովորած եկեղեցական երգերը, ունեցանք մի փոքր ընդմիջում և շարունակեցինք մեր ճանապարհորդությունը:
Երկրորդ կայանն արեցինք Եղեգիսում: Այնտեղ տեսանք Օրբելյանների դամբարանը, ովքեր մեծ դեր են ունեցել հայ ժողովրդի համար իրենց իշխանության տարիներին:
Այնուհետև բարձրացանք սար, ունեցանք ծիծաղելի արկածներ և հասանք Զորաց եկեղեցի: Այնտեղից բացվում էր հայկական լեռների գեղեցիկ տեսարան: Խոսեցինք եկեղեցու հիմնադրման պատմության մասին և շարժվեցինք դեպի Արատես:
Արատեսում ծանոթացանք տեղանքին, մտերմացանք իրար հետ, սկսեցինք նախապատրաստվել հաջորդ օրվա՝ Վարդավառի ծեսին, իսկ երեկոյան խարույկ վառեցինք, սկսեցինք պարել ու երգել և չնկատեցինք, թե ինչպես ժամանակն անցավ:
Հուլիսի 11
Առավոտը սկսեցինք ուրախ մարզանքով, սպասեցինք բոլորի արթնանալուն, և շատերը սկսեցին իրենց Վարդավառի տոնը: Ընկեր Հասմիկի հետ ունեցանք ընթերցում-քննարկում: Քիչ անց բոլորով գնացինք Արատեսի վանք, կրկին երգեցինք մեր սովորած եկեղեցական երգերը:
Հետո գնացինք Խաչոց ձոր և տոնեցինք Վարդավառը:
Հետ վերադարձանք և ունեցանք հետաքրքիր շփում, յուրաքանչյուրը պատմում էր իր մասին: Երեկոյան կրկին խարույկ վառեցինք և սկսեցինք ուրախանալ:
Հուլիսի 12
Առավոտյան մարզանքից հետո սկսեցինք հավաքել մեր իրերը և պատրաստվել վերադարձին: Ճանապարհին բոլորը միայն խոսում էին անցկացրած օրերի իրենց տպավորություններից: Մի քանի ժամ անց մենք արդեն մայր դպրոցում էինք:
Այս ճամբարը շատ տպավորիչ և հիշվող էր ինձ համար: Հաճելի էր շփվել թե՛ սովորողների, թե՛ ուսուցիչների հետ: Տպավորված եմ ճանապարհորդությամբ, կրկին ու կրկին անգամ հիացա Հայաստանի գեղեցիկ բնության՝ կանաչապատ դաշտերի, սարերի և վերև խոյացող լեռների վրա:
Հիշվող էին խարույկի մոտ անցկացրած ժամերը, երբ, մոռանալով ժամանակի մասին, մենք շարունակում էինք երգել ու պարել:
Շատ ուրախ եմ, որ մասնակցել եմ այս ճամբարին: